Eş-Şeyh Abdullâh El-Habeşi, müritlerinden birine şu vasiyette bulunmuştur:
Gizlice ve açıkça Allâh’tan korkmanı, seni mahrumiyete götürecek işleri terk etmeni tavsiye ediyorum. Zira hazırlıksız yapılan imdat çağrısı, azıksız olarak yolculuğa çıkmaya benzer. Ayrıca nefesleri kollamanı, beş duyunu haramlardan korumanı, bulabildiğin şeye rıza getirmeni, bulamadığın bir ihtiyacına sabretmeni ve sözünü yerine getirmeni tavsiye ediyorum.
Ey Kardeşim!
Çok bilgili, çok yumuşak huylu ve geniş ol. Gülüşün tebessüm olsun. Sualin bilgi amaçlı olsun. Gafil olana nasihatkâr olurken, cahile eğitici ol. Sana eziyet edene aynı şeyle mukabele (yani ona eziyet) etme. Seni ilgilendirmeyen şeye karışma. Musibet esnasında asi olmayıp, başkalarının musibetlerine de sevinme. Dilini gıybetle kirletmeyip doğru sözlü ol ve şüpheli durumlarda düşünerek hareket et.
Yetime baba ol. Yüzünden müjdeler okusun, üzüntünü kalbine göm. Kendi nefsinle meşgul ol. Bildiğin sırrı açıklayıp ayıp ve günah olan şeyleri yapma. Çok ibadet edip ve bu hususta daha fazlasını isteyip çok az konuş. Sana eziyet verip cehaletini gösteren kişiye tahammül edip sana kötülük edenlere karşı bağışlayıcı ol.
Küçüklerine merhametli, büyüklerine karşı saygılı ol. Sana verilen emanete ihanet etmekten uzak kal. Zorluklar karşısında sabırlı ol. Herkese çokça yardımcı ol. Çokça namaz kılan ve çokça oruç tutanlardan ol. Allâh’tan korkarak namaz kıl ve severek oruç tut. Kusurlardan sakın ve çokça iyi amel işle. Evliyalara karşı terbiyeli ve hürmetkâr ol. Sözün hikmet, bakışın ibret olsun. Sinirli olma, başkasının kusurunu anlatıp onu rezil etme. Kindar ve hasetkâr olma. İşlerin en hayırlısını iste.
Yeryüzünü vücudunla, kabrini ruhunla imar ederek, mütevazılık gömleğini giy ve son olarak her şeyi var eden Allâh’a tevekkül et.